Dziś wielki dzień dla Jana Nowaka i jego rodziny. Emerytowany pracownik Grupy Azoty ZAK S.A. świętuje setną rocznicę urodzin. Albo jak kto woli – kończy pierwszą setkę swojego życia a zaczyna drugą.
Droga Jana Nowaka do Kędzierzyna–Koźla rozpoczęła się w 1940 roku i wiodła przez Bawarię. – Zgłosiłem się wtedy na ochotnika do pracy w rolnictwie. Nie powiem złego słowa na swoich gospodarzy. Jak dobrze pracowałem, to dostawałem premię. Nie wszyscy Niemcy w czasie wojny byli źli – podkreśla jubilat.
Jan Nowak właśnie w Niemczech poznał swoją żonę, za zachodnią granicą na świat przyszło jego dwóch synów – w 1945 i 1946 roku. Powrót do kraju nastąpił w 1949 roku. Rodzina osiadła w Tomicach – miejscowości na pograniczu gmin Głubczyce i Głogówek, następnie przeniosła się do Kędzierzyna-Koźla. Pracę w naszych zakładach jubilat rozpoczął w 1955 roku i kolejno zajmował następujące stanowiska: zasobnikowy generatorów, odbijacz żużlu, czadnicowy, składowy i aparatowy produkcji gazu syntezowego.
Na emeryturę przeszedł w 1979 r. Jak żartuje jubilat, już od 38 lat jest utrapieniem dla ZUS, a ma zamiar być nim jeszcze dłużej. Stulatek może się pochwalić niezłą formą fizyczną a poczucie humoru ma wręcz wyborne. Zapytany o receptę na długowieczność zaczął się uśmiechać i powiedział że… to jego tajemnica.
List gratulacyjny oraz kwiaty w imieniu prezesa Grupy Azoty ZAK S.A. Mateusza Gramzy jubilatowi wręczyła Ewa Wesołowska.
KK24
Napisz komentarz
Komentarze