Czyim imieniem nazwać nowe rondo przy wiadukcie? Jedna propozycja już jest

Niebawem rozpocznie się budowa ronda na skrzyżowaniu ulicy Kozielskiej z Reja i Tartaczną. Jest już propozycja, czyje imię mogłoby ono nosić – to Konstanty Chmielewski, były dyrektor naczelny i prezes Zakładów Azotowych Kędzierzyn.

Zakłady Azotowe odegrały kluczową rolę w powojennym rozwoju Kędzierzyna, a następnie Kędzierzyna-Koźla i gdyby nie one, miasto wyglądałoby dziś zupełnie inaczej. Mimo to niewiele jest upamiętnień postaci, które odegrały znaczącą rolę w historii fabryki. Jest aleja Ignacego Lisa, dyrektora naczelnego zakładów w latach 1949-1955. Nadal żaden obiekt publiczny nie nosi imienia Konstantego Chmielewskiego, stojącego na czele zakładów w latach 1977-1994 – najdłużej spośród wszystkich swoich poprzedników i następców. Dziś Chmielewskiego upamiętnia tylko tablica na budynku dyrekcji ZAK w Azotach. Czy wkrótce będzie to także rondo. Taki pomysł został ogłoszony podczas tegorocznych Dni Chemika.

- Ten człowiek powinien znaleźć swoje miejsce pośród tych, którzy na trale wpisali się w historię naszych zakładów i miasta. Stąd propozycja , aby nazwać jego imieniem nowe rondo. Mamy rondo Millenijne, rondo Grunwaldzkie, dlaczego nie mielibyśmy mieć ronda imienia Konstantego Chmielewskiego – pyta Ryszard Grzybek, prezes kędzierzyńskiego oddziału Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego.

Stowarzyszenie oficjalnie wystąpiło już w tej sprawie do władz Kędzierzyna-Koźla. Gdy budowa ronda się zakończy, rada miasta zdecyduje, jaką nazwę mu nadać. Czy będzie ono nosić imię Konstantego Chmielewskiego. Niewykluczone, ale też nie można tego przesądzić. Wiadomo, że własne propozycje mogą złożyć też inne organizacje.

Konstanty Chmielewski urodził się w 1931 roku w Bydgoszczy. Studiował na Politechnice Gdańskiej i Politechnice Gliwickiej. W 1953 przyjechał do ówczesnego Kędzierzyna z nakazem odbycia stażu w tutejszych zakładach azotowych. Jego kariera szybko nabrała tempa. Jako zastępca dyrektora fabryki ds. produkcji w 1973 roku został jednak skierowany do Nowego Dworu Mazowieckiego, gdzie objął szefostwo w zakładach chemicznych „Polleny”. Już po trzech latach wrócił do Kędzierzyna-Koźla, na wiele lat zostając dyrektorem naczelnym, a następnie prezesem Zakładów Azotowych Kędzierzyn. Zmarł w 2002 roku.

Artykuł został opublikowany w Tygodniku Kędzierzyńsko-Kozielskim Dobra Gazeta - nr 9.