Z Warszawy do Kędzierzyna-Koźla. Tu znalazł wymarzoną pracę i miłość życia

Po ukończeniu studiów ekonomicznych na renomowanej warszawskiej uczelni, Mariusz przez kilka miesięcy bezskutecznie szukał zajęcia w stolicy. Podpisał kontrakt na pracę sezonową w Holandii, ale tydzień przed wyjazdem otrzymał propozycję z Kędzierzyna-Koźla. Zaryzykował i przyjechał do miasta możliwości. – Dziś czuję się jakbym chwycił Pana Boga za nogi – przyznaje 26-latek.

---

Dobry żart tynfa wart

Duża część z Was rozszyfrowała nasz primaaprilisowy psikus. Niestety, Mariusz z Warszawy nie istnieje, podobnie jak nocne życie na kozielskiej starówce. Historia jest zmyślona, choć bardzo chcielibyśmy, aby była prawdziwa, bo to oznaczałoby, że żyjemy w lepszym mieście. Niektórzy z Was słusznie zauważyli, że jeśli głębiej wczytać się w nasz żart, sytuacja robi się zgoła niewesoła.
Naszą intencją było dostarczenie czytelnikom nieco rozrywki w ten chłodny i wietrzny dzień. Mamy nadzieję, że Wasza aktywność i wiele cierpkich, a zarazem celnych słów dotyczących tego, co dzieje się w Kędzierzynie-Koźlu, nie pozostaną bez echa i będą inspiracją dla ludzi rządzących miastem. Kto wie, może kiedyś zmyślona przez nas historia zdarzy się naprawdę? Niemniej, zachęcamy do dalszej lektury...

---

Historia Mariusza podobna jest do losów setek tysięcy młodych ludzi w naszym kraju. Od urodzenia dorastał na warszawskim Żoliborzu. Po zdaniu matury zdecydował się na studia ekonomiczne. Wiosną 2014 roku ukończył je z wyróżnieniem. - Tematem mojej pracy magisterskiej było zarządzanie firmą w czasie kryzysu. Opracowanie do tego stopnia spodobało się mojemu mentorowi, że zaproponował mi otwarcie przewodu doktorskiego. Odmówiłem, uznając, że na doktorat przyjdzie jeszcze czas. W pierwszej kolejności chciałem sprawdzić się w pracy zawodowej – wspomina Mariusz.

Rzeczywistość okazała się jednak brutalna. Mężczyzna przez kilka miesięcy bezskutecznie szukał pracy w stolicy. - Praktycznie każda atrakcyjna oferta, na którą natrafiłem była z góry ustawiona. Znalezienie porządnej pracy bez znajomości okazywało się niemożliwe. Co najwyżej oferowano mi staże w korporacjach bądź umowy śmieciowe. Po czterech miesiącach poszukiwań byłem załamany. Zdecydowałem się na podjęcie pracy fizycznej w Holandii. Nie chciałem dłużej żyć na rachunek rodziców – wspomina 26-latek.

W połowie listopada, na tydzień przed zaplanowanym wyjazdem, otrzymał maila z zaproszeniem na rozmowę kwalifikacyjną w Kędzierzynie-Koźlu. - Szukając pracy rejestrowałem się na różnych stronach internetowych. Oferta wydawała się ciekawa, choć w tamtej chwili nie miałem nawet pojęcia, gdzie leży Kędzierzyn-Koźle. Jedyne z czym kojarzyłem miasto, to drużyna siatkarska. Pracodawca naciskał na spotkanie. Zaoferował, że pokryje koszty mojego przyjazdu oraz wykupi mi nocleg w hotelu. Spodobało mi się jego podejście, różniło się od tego, co spotykało mnie do tej pory – opowiada Mariusz.

Rozmowa okazała się bardzo interesująca. - Zaoferował mi posadę specjalisty do spraw handlu w dynamicznie rozwijającej się firmie z branży chemicznej. Wynegocjowałem pensję w wysokości 6 tysięcy brutto. W stolicy to byłoby niewiele, ale jak na warunki kędzierzyńskie jest to całkiem przyzwoite wynagrodzenie – mówi 26-latek.

Wydawałoby się, że dla młodego człowieka, który całe swoje życie spędził w stolicy, Kędzierzyn-Koźle będzie mało interesującym miejscem do życia. Nic bardziej mylnego. - Zamieszkałem w Śródmieściu. Znajomi z pracy już w pierwszym tygodniu zaopiekowali się mną i oprowadzili po mieście. Byłem zaskoczony tym, ile dzieje się w Kędzierzynie-Koźlu. Hasło „miasto możliwości” idealnie oddaje klimat tego miejsca. Cztery domy kultury, trzy kina, fajne kluby tętniące życiem i salony gier praktycznie na każdej ulicy w mieście. Oj dzieje się! – zachwala Mariusz. – A starówka kozielska jest po prostu urocza. Można zwiedzać bez końca, zabytki są unikatowe i bardzo zadbane. Dobre miejsce na romantyczny spacer. A po nim warto wybrać się na rynek, który do późnych godzin wieczornych tętni życiem. Filiżanka kawy lub lampka wina w którejś z tutejszych klimatycznych restauracyjek nigdzie nie smakuje lepiej – zachwala warszawiak.

Świeżo upieczony mieszkaniec „miasta możliwości” jest też pod wrażeniem kędzierzynian. - W wielkim mieście jakim jest Warszawa ludzie są dla siebie anonimowi. Tu sytuacja wygląda zupełnie inaczej. Ludzie uśmiechają się do siebie na ulicach i w autobusach, są bardzo życzliwi i pomocni. Nigdy wcześniej nie spotkałem się z czymś takim – ekscytuje się mężczyzna.

Przeprowadzka do Kędzierzyna-Koźla okazała się strzałem w dziesiątkę nie tylko dla rozwoju zawodowego 26-latka. Dzięki bogatemu życiu towarzyskiemu, z którego znane jest nasze miasto, Mariusz niedawno poznał bratnią duszę. Jego wybranką okazała się o trzy lata młodsza Edyta. Dziewczyna wychowywała się na osiedlu Blachownia, ale od trzech lat studiuje we Wrocławiu. Para poznała się na imprezie i od razu przypadła sobie do gustu, zakochani spędzają razem całe weekendy. - Zawsze wracam w weekendy do domu. W Kędzierzynie można odpocząć od wielkomiejskiego zgiełku, a przy okazji spotkać wielu znajomych. Teraz już wiem, że również po zdobyciu dyplomu będę chciała tu wrócić. Myślę, że po ukończeniu studiów pedagogicznych bez problemu znajdę pracę w jednej ze szkół – deklaruje Edyta.

Choć zakochani są parą dopiero od kilku miesięcy, to snują już poważne plany na przyszłość. - Na razie wynajmuję mieszkanie, ale wkrótce będziemy chcieli uwić własne gniazdko. Ceny mieszkań w Kędzierzynie-Koźlu są przystępne dla młodych ludzi. Myślimy już też o założeniu rodziny, chciałbym, żeby moje dzieci dorastały w tym pięknym mieście, a ja sam chciałbym się tu zestarzeć – mówi Mariusz.